Και ήρθε η ώρα που περιμέναμε... Να κάνουμε την οικογένειά μας τετραμελή! Φτάνει όλα να πήγαιναν καλά... όπως και πήγαν!
Όταν μάθαμε ότι ήμουν έγκυος ο Ιορδανάκος ήταν 2 χρονών και κάτι ημερών. Και σχεδόν αμέσως άρχισα να του λέω τα καθέκαστα. Ότι, δηλαδή, η μαμάκα είχε στην κοιλίτσα ένα μωράκι, που όσο περνούσε ο καιρός θα μεγάλωνε και όταν δε θα χωρούσε πια στην κοιλιά, θα έβγαινε για να το γνωρίσουμε!
Δεν το ανακοινώσαμε αμέσως στους δικούς μας. Περιμέναμε να δούμε πρώτα ότι όλα ήταν καλά και μετά κάναμε τις ανακοινώσεις, ή μάλλον ο Τζόρνταν τις έκανε!
Ήμασταν για Χριστουγεννιάτικο τραπέζι στους δικούς μου και ρωτήσαμε τον μικρό τι δώρο του έκαναν η μαμά και ο μπαμπάς για τα Χριστούγεννα. Και η απάντησή του "Ένα ζωλάκι. Ένα αντεφάκι!"
Κόκκαλο όλοι.. Χιχι! Χριστουγεννιάτικο δωράκι!
Κάτι παρόμοιο έγινε και στα πεθερικά μου. Κι εκεί κοκκάλωσαν! Λες και μας ήρθε ξαφνικά! Αμ πώς, θα αφήναμε το αγοράκι μας χωρίς "αντεφάκι"?
