Καρτούλα πρώτων γενεθλίων

Τελευταία μ' έχει πιάσει craft-o-mania! Μανία να κατασκευάζω, να φτιάχνω πραγματάκια!

Η αλήθεια είναι ότι το μαστοριλίκι το έχω μέσα μου από παιδί, που προτιμούσα να μαστορεύω με τον μπαμπά μου στον κήπο, παρά να σκουπίζω και να σφουγγαρίζω με τη μαμά μου.

Η πρώτη μου κατασκευή ήταν ένα βιβλίο ευχών για τον βαφτισιμιό μου με θέμα τον Μίκυ. Τον βάφτισα 12/1/2013 και εκείνη τη μέρα έκανα έκπληξη στην κουμπάρα μου το βιβλίο ευχών. Μιας και, πάνω στην αναστάτωση, ξέχασα να το βγάλω φωτογραφία, επιφυλάσσομαι να το δείξω στο μέλλον.

Μέσα Φλεβάρη, ο γιος της κουμπάρας μου και πολύ καλής μου φίλης, Κορίνας, ο Βασιλάκης, είχε τα πρώτα του γενέθλια. Ενός έτους... Πόοοοοοσο γρήγορα περνάει ο πρώτος χρόνος... και ο δεύτερος... και ο τρίτος... Μέχρι εδώ έχω φτάσει μέχρι στιγμής, μιας και ο μεγάλος μου είναι 3 και κάτι.

Λόγω καιρού, δεν κατάφερα να βγω με τα μικρά για να πάρω μία καρτούλα, οπότε αποφάσισα να φτιάξω μία μόνη μου.

Google, εικόνες και ψάξιμο. Μετά από αναζήτηση και χάσιμο στο χαμό του Διαδικτύου, κατάφερα να βρω αυτές που μου άρεσαν, που ήταν free. Επειδή τις ήθελα κάπως διαφορετικές άνοιξα το Photoshop και τις προσάρμοσα όπως τις ήθελα, με τα χρώματα που ήθελα.

Είχα χρωματιστό χαρτόνι Α4 για τις κατασκευές που κάνουμε ενίοτε με τον Ιορδάνη και το έβαλα στον εκτυπωτή.

Και ορίστε τι έφτιαξα! Ήθελε λίγο παραπάνω χρόνο απ' το να πάω στο βιβλιοπωλείο και να πάρω μια κάρτα, αλλά το γεγονός ότι κάνεις κάτι μόνος σου για κάποιον, έχει μεγάλη αξία...

Τύπωσα στην ουσία τον αριθμό "1" και το "mirror" του, το οποίο σχεδίασα στο photoshop, για να ξέρω που ακριβώς θα κόψω για να βγει το κενό ακριβώς πάνω από τον αριθμό στο εσωτερικό της κάρτας. Και φυσικά το περίγραμμα για να μη μπερδευτώ και το στραβοκόψω!

Σε λευκό χαρτόνι τύπωσα το κυκλάκι με το cupcake, το έκοψα και το κόλλησα με ενισχυμένη κολλητική ταινία διπλής όψης, δηλαδή όχι τις απλές, τις επίπεδες, αλλά αυτές που έχουν πάχος (από το Jumbo την είχα πάρει), για να δίνει αίσθηση βάθους. Δηλαδή, ανάμεσα στο κυκλάκι και στην κάρτα υπάρχει κενό 2-3χιλιοστά, όσο το πάχος της κολλητικής ταινίας.

Έκανα και 2 τρυπούλες με τον διακορευτή, έβαλα και ένα γυαλιστερό κορδονάκι, που μου είχε μείνει από τη βάφτιση του Ιορδάνη (όλοι μπορούμε να έχουμε ποικιλία από τέτοια υλικά - έχω και άλλα κορδόνια, κορδέλες, σχοινάκια από μπομπονιέρες και δωράκια). Και τέλος ένα μανταλάκι για να την στερεώσω στη σακουλίτσα με το δώρο του Βασιλάκη.

Και voila!!!

Στο Ίντερνετ υπάρχουν τόσες πολλές εικόνες που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ελεύθερα, τόσες πολλές ιδέες για κάρτες, που μόνο η φαντασία μας είναι το όριο!!!

Και, φυσικά, όση ώρα έψαχνα και σχεδίαζα, ο μικρούλης μου, 7,5 μηνών, ήταν στην αγκαλιά μου και ο Ιορδάνης δίπλα μου. Όταν ήρθε η ώρα για κοψίματα και λοιπά, τον μικρό τον άφησα δίπλα μου, πάνω στο κρεβάτι και ο μεγάλος του έκανε παρέα. Πόσο χάρηκα τα παιδάκια μου που περνούσαν καλά κι εγώ τα καμάρωνα...

Αχ... Μπορεί να έγινα ξαφνικά μαμά, να μην το περίμενα, να μη το είχα προγραμματίσει, αλλά αυτά τα δύο μουτράκια μπορούν να με κάνουν να.... ξεχνάω τι γράφω!!!

Anyway, ακόμα και με 2 ζουζούνια, υπάρχουν πολύ εύκολες κατασκευές, από ανθρώπους με μεράκι για φίλους με γούστο!!!