Οιδιπόδειο ή απλή αδυναμία???

Είχα έναν γιο... Κολλημένος επάνω μου... Τώρα έχω δύο... Μία από τα ίδια!!!

Όταν γεννήθηκε ο πρώτος μου γιος, ο Ιορδάνης μου, ήμουν στο σπίτι με το μωρό, το θήλαζα, το άλλαζα, το έπλενα, το καθάριζα, το είχα αγκαλιά, κάναμε βολτούλες με το μωρό στο μάρσιπο. Φυσικό ήταν να γνωρίζει ΕΜΕΝΑ και να ζητάει ΕΜΕΝΑ. Τα μωρά όταν είναι πολύ μικρά θέλουν τη μυρωδιά της μαμάς τους. Όταν αρχίζουν να καταλαβαίνουν και να αναγνωρίζουν πρόσωπα, αποζητούν αυτό το πρόσωπο που βλέπουν πιο συχνά...

Όταν ήρθε και ο μικρούλης μου έκανε τα ίδια. Στην αγκαλιά της μανούλας.... Να νιώθει σιγουριά... 

Ακόμα και τώρα που μεγάλωσε λιγάκι (χθες έκλεισε 11 μήνες που με κάνει περήφανη...) όταν θέλει κάτι έρχεται σε μένα, όταν θέλει αγκαλιά έρχεται σε μένα, όχι στον μπαμπά του που μπορεί να είναι και πιο κοντά του...

Και αρχίζω και σκέφτομαι "τι τρέχει με αυτό το Οιδιπόδειο?". Είναι μύθος ή αλήθεια?

Σύμφωνα με την αγαπημένη wikipedia, "Το οιδιπόδειο σύμπλεγμα στην ψυχαναλυτική θεωρία αποτελείται απο μια ομάδα ασυνείδητων (απωθημένων) ιδεών και συναισθημάτων που συγκεντρώνονται πάνω στην επιθυμία της απόκτησης του γονιού του αντίθετου φύλου και της εξόντωσης του γονιού του ιδίου φύλου"

Το Οιδιπόδειο σύμπλεγμα αρχίζει να εμφανίζεται όταν το παιδί μπαίνει στο 2ο έτος της ζωής του, κορυφώνεται σταδιακά και εξαφανίζεται όταν το παιδί είναι περίπου 6 ετών.

Και, just for the record, ο Φρόυντ όταν μιλάει για "Οιδιπόδειο σύμπλεγμα" αναφέρεται στη σχέση γιου-μαμάς. Για τη σχέση κόρης-μπαμπά μιλάει για σύμπλεγμα της Ηλέκτρας. Τώρα που το σκέφτομαι, αυτοί οι αρχαίοι, πολύ προβληματικοί ήταν! :)

Μυθολογία

Σύμφωνα με τον μύθο ο Λάιος, βασιλιάς της Θήβας, ήθελε να μάθει το πεπρωμένο του όσον αφορά στην απόκτηση διαδόχου, επειδή η σύζυγός του, Ιοκάστη, δεν είχε κυοφορήσει ακόμη. Μέσω της Πυθίας, ο Απόλλωνας του διαμήνυσε ότι θα αποκτούσε ένα γιο, ο οποίος θα τον σκότωνε. Έτσι, όταν η Ιοκάστη έμεινε έγκυος και γέννησε το παιδί, ο Λάιος έδεσε τον Οιδίποδα από τα πόδια (εξ ου και το όνομα Οιδίπους (οίδημα(=πρήξιμο) + πους(=πόδι)) και τον έδωσε σ΄έναν δούλο, τον οποίο διέταξε να τον αφήσει έκθετο στον Κιθαιρώνα, αφήνοντάς τον έτσι έκθετο στο θέλημα των θεών.

Ένας βοσκός όμως βρήκε το παιδί και το παρέδωσε στην γυναίκα του βασιλιά της Κορίνθου, Πόλυβου, την Μερόπη. Αυτοί μην έχοντας παιδιά, τον δέχτηκαν σαν «θείο δώρο». Έτσι ο Οιδίποδας ζει και μεγαλώνει στα παλάτια της Κορίνθου, ως γνήσιος και νόμιμος κληρονόμος του θρόνου.

Μια μέρα όμως κάποιος τον απεκάλεσε «νόθο». Θέλοντας να μάθει τι έχει γίνει, αποφασίζει να πάει στην Πυθία. Εκεί η ιέρεια του Απόλλωνα, με ξεκάθαρο χρησμό τον διώχνει από τον ιερό χώρο της επειδή θα φανεί ομόκλινος του πατρός και πατροκτόνος, αιμομίκτης και σύζυγος της μητέρας του, καθώς και ότι αυτός και τα παιδιά του θα είναι αιτία πολλών κακών. Ήταν τέτοια η ένταση του γεγονότος, ώστε ο Οιδίποδας, ξεχνώντας τους λόγους προσέλευσής του στην Πυθία, αποφασίζει να μην γυρίσει στην θεωρούμενη κατ' αυτόν πατρίδα του, την Κόρινθο για να μην προκαλέσει δεινά στους πραγματικά θετούς του γονείς.

Κατά την περιπλάνησή του στον ελλαδικό χώρο,κατευθύνθηκε προς την Θήβα. Σ΄ένα σταυροδρόμι της, συναντά μια άμαξα και ύστερα από μια έντονη λογομαχία σκοτώνει τον κάτοχο της άμαξας και τους συνοδούς - δούλους του, εκτός από έναν. Όπως αποδεικνύεται αργότερα, με μαρτυρία του δούλου που σώθηκε, ο Οιδίποδας σκότωσε τον πατέρα του Λάιο, ο οποίος κατευθυνόταν προς την Πυθία για να μάθει τι απέγινε το παιδί του.

Ο Οιδίποδας και η Σφίγγα (Πηγή)

Ο Οιδίποδας πλησιάζοντας στην Θήβα συνάντησε τη Σφίγγα, αυτή τη γνωστή, με το γρίφο της, «Ποιο ον το πρωί στέκεται στα τέσσερα, το μεσημέρι στα δύο και το βράδυ στα τρία». Ο Οιδίποδας έδωσε τη σωστή απάντηση. «Ο Άνθρωπος είναι εκείνο τον ον, που το ξημέρωμα της ζωής του κινείται στα τέσσερα, το βράδυ της ζωής του στα τρία, με την βοήθεια του μπαστουνιού, ενώ στο μεσοδιάστημα (μεσημέρι) της ζωής κινείται με σιγουριά στα δυο». Μετά την λύση του γρίφου η Σφίγγα έπεσε στον γκρεμό και σκοτώθηκε και ο Οιδίποδας αναγορεύτηκε βασιλιάς της Θήβας, και σύζυγος της Ιοκάστης, χήρας του Λάιου και μητέρας του.

Ψυχολογία

Σύμφωνα με τον κο Χρήστο Ευαγγέλου, ψυχαναλυτή, στο www.symptoms.gr, το σύμπλεγμα αυτό παρουσιάζεται φυσιολογικά στην παιδική ηλικία. Πρέπει έπειτα να εξαφανιστεί και αυτό θα γίνει αν υπάρχει ισορροπία ανάμεσα στους γονείς και το παιδί. Διαφορετικά, το σύμπλεγμα παραμένει ως την ώριμη ηλικία, λειτουργώντας σε ασυνείδητο επίπεδο όπου δείχνει τα πολλαπλά καταστροφικά του πρόσωπα.

Το αγόρι στην κλασσική μορφή του Οιδιπόδειου, νοιώθει έλξη για την μητέρα αλλά προσκρούει σε ένα σοβαρό εμπόδιο, τον πατέρα. Η ζήλεια εμφανίζεται στο αγόρι, θέλει την μητέρα του μόνο για τον εαυτό του, και αρχίζει να ανταγωνίζεται τον πατέρα του. Έτσι, η επιθετικότητα και η ενοχή απέναντι στον πατέρα παρουσιάζονται. Αν η κατάσταση εξελίσσεται ομαλά, το παιδί προσπαθεί να μιμηθεί τον πατέρα, να τον φτάσει κι έπειτα να τον ξεπεράσει. Ταυτόχρονα μεταμορφώνει την έλξη του προς την μητέρα σε μια προστασία για αυτήν όλο και πιο αρρενωπή ως την αντρική ηλικία. 

Πολλά μπορούν να χαλάσουν την ομαλή εξέλιξη στο Οιδιπόδειο του αγοριού. Χρειάζεται μεγάλη προσοχή από τους γονείς στους χειρισμούς αυτού του λεπτού ζητήματος. Κάποιοι πατεράδες ανταγωνίζονται τους γιους τους, ενώ κάποιες μητέρες για τους δικούς τους λόγους “αιχμαλωτίζουν” το αγόρι με την αγάπη τους κρατώντας το προσανατολισμένο και αγκιστρωμένο επάνω τους μια ζωή. Οι ισορροπίες είναι λεπτές και οι χειρισμοί σπουδαιότατοι. Αρκεί κανείς να κοιτάξει γύρω του μέσα στην κοινωνία, τις τόσες και τόσες αποτυχημένες ενηλικιώσεις αγοριών, για να αισθανθεί τη σπουδαιότητα του Οιδιπόδειου συμπλέγματος.

Εν κατακλείδι...

Τα αγόρια μου μού έχουν σίγουρα αδυναμία!!!! Μπορεί το Οιδιπόδειο να εκδηλωθεί έντονα, μπορεί και λιγότερο έντονα...

Εγώ, λοιπόν, ως μητέρα δύο αγοριών, θα επιδιώξω να μην αγκιστρωθούν πάνω μου. Να γίνουν ανεξάρτητα και αυτοδύναμα. Να τα βλέπω και να τα καμαρώνω...

Αγοράκια μου γλυκά, να ξέρετε ότι θα προσπαθήσουμε να σας δώσουμε τις σωστές γνώσεις, τις σωστές βάσεις, τα απαραίτητα εφόδια για να είναι η ζωή σας όσο πιο ομαλή γίνεται... Και όταν μεγαλώσετε, ανοίξτε τα φτερά σας, κυνηγήστε τα όνειρά σας, κι εμείς θα είμαστε πάντα δίπλα σας, διακριτικά, αλλά δίπλα σας... Σας αγαπάμε...

Αχ, τα αγόρια μου... Είμαι μία ερωτευμένη αγορομάνα... Ουπς!!!!!!!!!!!!!!!!